canàgliu , nm: canaju, canalzu, canàrgiu, canarju, canartzu, canarzu, canaxu, cranaxu Definitzione chie ingollet o manígiat canes, mescamente cassandho (o chi fintzes ndhe pesat, ndhe custódiat e àteru); chi o chie faet atziones pagu bellas, pagu bonas Sinònimos e contràrios canateri / birbante Maneras de nàrrere csn: canàrgiu abarrau = su chi istat coizadu dendhe tentu a daisegus de sos àteros catziadores; c. scrancadori = su chi tentat in sas postas Frases sa die de sa catza dao su cane meu a su canarzu ◊ su capugassa at fatu unu signali a is canaxus ◊ canno fipo canàgliu no mi lassaiant mancu perchiare canno su capucatza fit ammustrànnennos sos sinnos de sas postas ◊ in catza bi sont sos canàglios e bi sont sos posteris 2. cussos canarzos de Montetzitóriu tochent a fora, mala raighina! ◊ ma abbàida ite mi at fatu cussu canarzu!… Sambenados e Provèrbios smb: Canargiu Ètimu ltn. canarius Tradutziones Frantzesu batteur, canaille Ingresu scoundrel, beater Ispagnolu perrero, canalla Italianu battitóre, bracchière, canàglia Tedescu Treiber, Schuft.

«« Torra a chircare