canníciu , nm, nf: cannissu, cannita, cannitu 2, cannitza, cannitzu Definitzione paristàgiu de canna apicau, a unu pianu solu, ue si ponet su casu o àteru po dh'afumare, asciutare, sicare (a logos, crocadórgiu de pudhas); teulada de canna intéssia Sinònimos e contràrios arreciau, cadaletu 1, casaletu, casalire, statzili / cannitzada, incannitadu Maneras de nàrrere csn: intzídiu pro pigare a cannitu = itl. afrodisìaco, cosa chi faghet arretare; pigare a cannitu = zúghere; giòmpere a cannitu = lòmpere a un'iscopu Frases subra de su foghile in su cannitu si afumat su regotu e su casu ◊ sas pudhas si che sunt postas in sa cannita, timindhe s'uraganu ◊ su canníciu est carrigau a castagna 2. su fumu essiat tra cannissu e teulada Sambenados e Provèrbios prb: aici balat Aritzu cantu balit cannitzu Ètimu ltn. canniciu(m) Tradutziones Frantzesu treillis, claie Ingresu hurdle Ispagnolu cañizo Italianu gratìccio Tedescu Gitterwerk.

«« Torra a chircare