buldàmini , nm: burdàmene, burdàmini Definitzione unu tàgiu de burdos, orrobba burda; foedhandho de matas e de sa bide, pigiones noos de segare, su chi su fundhu bogat foras de is ogos lassaos apostadamente in su pudone: burdàmene est fintzes àliga, bascaràmene Sinònimos e contràrios burdalla, crabionàmini Terminologia iscientìfica rbr Ètimu srd.

«« Torra a chircare