búdhu , nm: búlliu, bullu 1, búgliu 1 Definitzione su chi faet s'abba chi essit de terra a meda e ndhe inartat s'abba chi si agatat in pitzu, s'abba chi si ndhe pesat in artu budhindho cun su fogu asuta; in cobertantza, arrennegu, fele Sinònimos e contràrios búdhidu Maneras de nàrrere csn: petza, lardu a budhu = peta, lardu cotos a budhidu; perda de budhu = pedra tundha, de riu, de imbudhighinare in su fogu e pònnere in su late a lu fagher budhire in isterzu de ortigu; èssere a budhos = (nadu de ccn.) èssere crebendhe de su fele, arrennegados contras a ccn.; intrare in bullu = nadu de ccn., èssere afariadu meda, faghindhe a s'airada Frases che riu de duas abbas finamenta mesciadas cun tres bullos (A.Dettori)◊ a custa cosa li cheret dadu duos bullos pro l'iscotare ◊ àrtziali su fogu a sa padedha, chi peset su bullu! ◊ lis damos arzas a budhu e grillos cotos in brajas ◊ su benu essiat a bullu de un'abberta de roca ◊ sa conca sua fit semper a búglios che patedha de macarrones 2. fit chin su coro a búglios Ètimu srd.

búdhu 1 , nm: abrudhu, pudhu* 1 Definitzione sa cria chi s'abe ponet in is búsciulos de sa regra o bresca.

«« Torra a chircare