bucàciu , agt, nm: bucatzu Definitzione chi o chie costumat a foedhare o arrespòndhere male, cun foedhos pagu pulios o pagu bonos, a truncadura, chentza dhos cunsiderare bene Sinònimos e contràrios limbibúdidu, malefavedhau, sbucaciau Frases a mesa o in arródiu, is bucàcius cragallant no s'iscít mancus de ita! ◊ cussas funt bucàcias e fengiosas ◊ befianu bucàciu e fraulaxu! ◊ bucàciu? che una buca de sulitu! Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu dévergondé Ingresu impudent Ispagnolu sinvergüenza Italianu spudorato Tedescu frech, Frechling.

«« Torra a chircare