buciúca , nf: busciuca, busuca Definitzione genia de fodhe, arremu inue, in sa carena, si arregollet s'orina chi is errigos sèberant de su sàmbene, su fele de su figau, o àteru; genia de ufradura ue si arregollet abbadúgia / erba de buciucas, o de busucas = senabburda (Colutea arborescens) Sinònimos e contràrios bossica, piscica, pisciuca / bobbollonca, bollonca, bubbulica, bulluca, bumbulla, fiodha, ilfiodha / babballuca / ambesuca Frases sa buciuca de su feli, sa buciuca de is piscis 2. est ufradu che busuca ◊ si tzacat duos pódhiches a buca e ufrandhe che busuca sos càvanos, iscapat a fruschiare Terminologia iscientìfica crn Tradutziones Frantzesu vessie Ingresu bladder Ispagnolu vejiga Italianu vescica Tedescu Blase, Vesica.

«« Torra a chircare