bistònca , nf, nm: bistoncu, bistuncu, bistúnculu, pistonca* Definitzione su tzàcurru o cropu chi faet su pódhighe de mesu frigau cun su pódhighe mannu; cropighedhu giau in cunfidàntzia, cun is pódhighes a trempas e fintzes brulla, cosa chi si narat e faet a erríere Sinònimos e contràrios bidhighitada, bidhighitu, bistínchidu, isbillongu, pillicu, pistóriga, spistoncu, tzinchillitu 3. est giutu a bantu pro sas bistoncas chi narat.

«« Torra a chircare