atzecàre , vrb: atzegai, atzegare Definitzione leare sa vista de no pòdere bíere, essire tzurpu; pèrdere sa capacidade, fintzes solu po pagu, de cumprèndhere su giustu, de bíere su chi andhat bene; immalaidare, tratare male, indebbilitare a unu, un'animale, fintzes atripare, pistare a ccn., istrupiare / atzegare unu riu, una cora = tupare Sinònimos e contràrios incegai, inturpire, intzeghire, inciurpai / fadhie, irballare / irdebbilitare / istropiai Frases Sansone benit súbbitu atzegadu, pustis cunsideradu che molente ◊ pòvera umanidade atzegada! ◊ l'at atzegadu s'ódiu ◊ custu est ciúghere chi atzecat 2. si est atzegadu in sos contos 3. su babbu est atzeghendidhu a cropus, a su fillu! ◊ custu machiori ti atzegat, ti atontat ◊ a ndi bogai sa patata a marra est perigulosu de ndi atzegai Ètimu itl. accecare.

atzecàre 1 , vrb Definitzione nàrrere cosa, criticandho, a ingertu / si no lu fato l'atzeco = si no dhu fatzu mi ndi potzu fai assumancus un’idea Ètimu itl. azzeccare.

«« Torra a chircare