atupíre , vrb Definitzione nau de su logu (o fintzes de matas), chi est prenu de tupas, cracu de matedu, de sida; essire cracu, atupau Sinònimos e contràrios atupare 2. candu est passada s'istracia s'est postu asuta de una túvara atupia ◊ e uba funt is murgus nuosus allanaus, sa coma atupia? Ètimu srd.

«« Torra a chircare