arréula , nf, nm: arréulu, réula* Definitzione cosa chi si narat o chi si faet po pigare a bregúngia, fàere a befa a unu; genia de orroda cun campanedhas atacadas, de sonare in chida santa / pònniri s'arréulu a unu = pònnere sos frúschios Sinònimos e contràrios allera, atrecu, befa, bisera, ciacota, cionfra, deleu, dellezu, dríngula, iscàranu, iséria, mofa, siera, tzàntara Tradutziones Frantzesu dérision Ingresu derision Ispagnolu mofa Italianu derisióne Tedescu Verspottung.

«« Torra a chircare