arrotzài, arrotzàre arrociàre

arrotzàre 1 , vrb Definitzione tènnere atrivimentu, su coràgiu, giare a pitzu, tzucare a fàere cosa; nau de su cane, chi cracat apedhandho e cricandho de mossigare: nau in cobertantza, brigare, istare naendho sèmpere cosa a briga Sinònimos e contràrios atrevire / apedhae 2. ma cussu catedhu arrotzat, mih! Tradutziones Frantzesu oser Ingresu to dare Ispagnolu atreverse Italianu ardire Tedescu wagen.

«« Torra a chircare