arrabbugíu , agt, nm: arrebbuginu, arrebbugiu, arrebugiu, arribbugiu, arribugiu, rebbugiu Definitzione chi o chie no tenet perunu arrespetu po àtere, chi no iscurtat, no ponet mente, una ndhe pentzat e chentu ndhe faet; chi est de naturale malu, trotu, berbétigu, malu, de trassas malas / in A. Liori, Sa cancione …: "toppa nel muro, rabbercio, truffatore" Sinònimos e contràrios corroedhu, malu, mauchedhu Frases a su piciochedhu no dhu boliant promovi in iscola de cantu fiat arrebbugiu ◊ faci de arrabbugiu pudésciu! ◊ ma càstia un'arrebugiu a si ponni a arropai su tzerachedhu!…◊ seus tropu arrebbugius e pretendeus chi Gesugristu si agiurit! ◊ fémmina arrebbugia, ómini corriatzu e genti pretocada no cicat mai morti! ◊ arribugiu sias! Terminologia iscientìfica ntl Ètimu ctl. rebuig Tradutziones Frantzesu scélérat Ingresu wicked, impudent (person) Ispagnolu travieso, insolente Italianu cattivóne, monellàccio, sfacciato, strafottènte Tedescu schlimmer Lausbub, frech.

«« Torra a chircare