apicígu , nm, avb: apítzicu, apítzigu Definitzione su apicigare, su tretu o sa cosa chi faet a apicigare; mescamente s'ifadu chi giaet sa gente picigosa Sinònimos e contràrios apicigori Maneras de nàrrere csn: avb.: èssere o istare apítzigu a unu, a una cosa = avatu, apicigau a unu, a una cosa; agatai apicigus = bogare, chircare o agatare iscusas; èssiri un'a. (nadu de zente) = chi, si apítzigat a faedhare, no sessat de pedire 2. no dh'arrennescit de agatai apicigu po nci dhu bogai Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu gêne Ingresu nuisance, pretext Ispagnolu pegadura, molestia Italianu fastìdio, appìglio Tedescu Verdruß, Haltepunkt.

«« Torra a chircare