abbentàdu , pps, agt: abbentau Definitzione de abbentare 1, chi est asciutu; de abbentai, nau de unu, chi est pagu ischidu, pagu atentu Sinònimos e contràrios assutu / alembru, allabentau, ammincau, atolondrau, atontau, bambioco 2. abbentada maca, as comporadu peta guasta: frundhichela! ◊ fiat nàsciu locu e de lollòi abbentau iat bíviu Tradutziones Frantzesu inconsidéré, irréfléchi Ingresu rash Ispagnolu imprudente, descuidado Italianu avventato, sbadato Tedescu unbesonnen, zerstreut.

«« Torra a chircare