strúnciu 1 , nm: istrónciu*, (strun-ci-u) Definition su strunciai, disalabai o dispretziai una fata, un'idea, una manera de fàere Synonyms e antonyms bria, certu, frustatzada, istratallada, isvrúdhiu / cdh. riproa Sentences ajaja e ajaju andant de acórdiu meda: no dhus apu bius mai fendisí unu strúnciu ◊ su mairu dha pigat a strúncius e a cérrius ◊ mairu e mullei funt sempri a mússius e a strúncius! Translations French blâme, désapprobation, réprimande English disapproval, scolding, blame Spanish desaprobación, reproche, rapapolvo Italian biàsimo, disapprovazióne, sgridata, rampógna German Tadel, Mißbilligung, Schelte, Verweis.

«« Search again