sàbiu , agt, nm: sàpiu, sàviu Definition chi o chie cricat s'arrexone, pentzat e faet totu is cosas ischindhodhas e cun cunsideru, abbaidandho sèmpere su prus giustu, su méngius, su chi andhat bene po issu etotu e po àtere / sàpiu che abba (chentz'abba no si campat!) = sàbiu meda Synonyms e antonyms acristianadu, assiensciadu, bonu, gusariosu, sabidore | ctr. locu, macu Sentences fit fémina sàpia che abba ◊ s'ómine sàbiu istransit s'astru malu (G.Ruju)◊ su de ischire medire sa peràula est virtude primalza, ca sa peràula medida resultat piús sàbia (P.Pillonca)◊ chini ascurtat is fuedhus mius e dhus ponit in pràtica at a èssi símbili a un'ómini sàbiu chi at fraigau sa domu sua in sa roca (Ev) Surnames and Proverbs smb: Sabiu / prb: s'ómine sàbiu no chircat fatos anzenos ◊ sos macos imbolant, sos sàvios collint Translations French sage English wise, sage Spanish sabio Italian sàggio, sapiènte German weise, wissend, Weise.

sàgiu 1 , nm Definition iscritu de istúdiu chi foedhat de una manera aprufundhia de ccn. argumentu o de ccn. chistione; fintzes prova de comente s'ischit fàere una faina Translations French essai English sage Spanish ensayo Italian sàggio German Aufsatz.

«« Search again