rumbicàre , vrb Definition
arrespòndhere, in su chistionu, a su chi narat unu, ma mescamente refatzare calecuna cosa, arregodare a unu coment'e a briga, a impróveru (ca no ndhe at fatu contu), su bene chi dhi ant fatu
Synonyms e antonyms
afrontai,
agiostrare,
atzuridare,
cadojare,
iscamurriare
Sentences
s'àteru in lestresa rumbichesit a totu su chi s'ómine li nesit
Etymon
itl.
rimbeccare
Translations
French
jeter à la figure (fam.)
English
to fling in s.o. face
Spanish
reprochar,
echar en cara
Italian
rinfacciare
German
vorhalten.
