nomíngiu , nm: annomíngiu*, nominzu, numíngiu Definition àteru númene chi si ponet a ccn. prus che àteru po dhu pigare a befa, ingiúliu, po calecuna cosa (su naturale, unu difetu, sa genia de sa carena o àteru); si narat fintzes cun su significau de provérbiu, díciu Synonyms e antonyms allomíngiu, aproégliu, impróveru, istevíngiu, paranòmini / díciu Sentences a nomíngiu dhu nant "Peracuirde"◊ dèu no timemu stróciu ma cumentzànt a mi tzerriai su nomíngiu ◊ de sangunau teniat "Sarritzu" ma is avedalis suus dh'iant picigau su nomíngiu de "Famigosu" ◊ su tali de nomíngiu fait "Cagatzirríchius", poita ca timit s'umbra sua etotu 2. comente narat su nominzu, chie no podet messare ispigat ◊ su nominzu narat: Chie no at menzus chin sa muzere si corcat! Translations French surnom, sobriquet English nickname Spanish apodo Italian soprannóme German Spitzname.

«« Search again