ispollincàre , vrb: spollincai Definition pigare e bogare su bestimentu chi si portat bestiu; nau de su terrenu, pèrdere su matedu, abbarrare chentza matedu Synonyms e antonyms innudare, ischígnere, ispogiare, spollitai | ctr. bestire, chígnere Sentences iat dromiu pagu e mali, mancu si fiat ispollincau ◊ ispogiare e ispollincare po noso chelet nàrrere sa matessi cosa 2. s'arriu de dinai iat sighiu a ingrussai, is forestas a ndi arrui, sa terra a s'ispollincai: su mali mandiadori de sa seguri furistera fut destruendu is cussòrgias Etymon srd.

«« Search again