carriài , vrb: carriare, carricare, carridare, carrigai, carrigare, garriare Definition pònnere sa cosa o su càrrigu, su pesu, in pitzu de su mezu o de chie dhu depet portare; betare is manos a pitzu, lòmpere a ccn. o a calecuna cosa cun idea de fàere male o fintzes trebballare; si narat fintzes de is sonnos malos chi benint a unu dormiu Synonyms e antonyms achidire, acodie, barriare / carrabbugliai, crazugai | ctr. irbarriare, scarrigai Idioms csn: carrigaisí s'istògumu = manigare tropu; carrigaisí apitzus = imbarrigaresiche subra; carrigai unu colori = fàgherelu prus cotu; mi ant carrigadu = mi apo bidu unu sonnu malu, mi est bénnidu s'ammuntadore Sentences in d-una noti de austu iat biu genti e genti in cadenas, óminis e féminas, carriendu che bestiàmini 2. sa genti est carrighendi: totus a una stupada ant fatu! ◊ bai a pigai su craboni prima de carrigai sa genti! 3. dh'at carriau su cani, su malloru, su sonnu, su fàmini, sa callentura Etymon ltn. carricare Translations French charger English to load Spanish cargar Italian caricare German laden.

«« Search again