batúre , vrb: baure, vature Definition carrare, acostire una cosa, portare, fàere bènnere a unu / ind. pres.: 1ˆ p. sing. bàtuo, 2ˆ p. sing. batus, 3ˆ p. sing. batut, 1ˆ p. pl. batumus, 2ˆ p. pl. batuis, 3ˆ p. pl. batunt; imp. 3ˆ p. batuat, batuant; pps. batuu/batú (f. batua), batutu, bautu, ger. batundhe, batunne Synonyms e antonyms batire, batúchere*, poltare | ctr. leai Sentences so andhada a mi bature s'abba ◊ vonu custu bruschete: bàtunne àteru! ◊ ses istonau chi a chie t'intendhet batus s'acriore ◊ si nch'est dirmajatu e ne li ant batutu su dotore ◊ a su mortu nche lu sont batunne a inoche ◊ azuao a babbu deretandhe sas crapas e batundhe s'abba ◊ cussu travallait e batuat su dinare a domo ◊ sa china si l'at batua sa nonna.

«« Search again