arrepentiméntu , nm: repentimentu Definition su si arrepentire, genia de dispraxere chi si sentit po unu male fatu o po cosa chi no s'iat a bòllere prus Synonyms e antonyms arrepentu, impudu, penetu Sentences como chi est su filu ordidu a bois tocat a tèssere: mizi chi poi tet èssere tardu s'arrepentimentu! (F.I.Mannu) Etymon srd.

«« Search again