arràmbu , nm, avb: arrumbu Definition
logu o cosa a ue si arrimare; persona chi podet giare un’agiudu, èssere de agiudu; su si arrumbare o imbarare / èssere arrumbu apare = acurtzu, acanta s'unu a s'àteru
Synonyms e antonyms
apógiu,
armaderi,
arrimaderu,
arrimu,
imbaradorju
Sentences
si est su ch'ispero logu asseliadu, mi cuntento de s'arrumbu (G.Marras)◊ si est cojada cun Bodale: a l'at àpidu s'arrumbu, unu prus póveru de issa!…◊ unu giòvanu gai a génneru fit un'arrumbu pro sa domo ◊ no mi podes nàrrere chi apo chircadu arrumbos de cumbéniu: mi so arrangiadu deo!
Etymon
srd.
Translations
French
appui
English
support
Spanish
apoyo,
arrimo
Italian
appòggio,
sostégno
German
Stütze.
