annomíngiu , nm: annoníngiu, annumíngiu, nomíngiu Definition àteru númene chi si ponet a unu prus che àteru po dhu pigare a befa po calecunu piessignu o naturale, abbitúdine, o po unu difetu / genias de annomíngius: Buzacardentu, Culusciagu, Cagatzirríchius, Conchemallu, Fatomasellu, Giagaragubas, Ipasimadu, Ispantamíseros, Isperraluminu, Mortimbriaga, Papasucu, Palivichidu, Puntedhu, Segadrobojos, Trampasusole, Trubbasuentu Synonyms e antonyms allomíngiu, aproégliu, atàciu 1, impróveru, ingiúgliu, istevíngiu, panígiu, paradíciu, paranòmini Sentences a una de is duas sorris po annomíngiu dha narant "Funduniedhu" e a sa sorri "Temporada" Etymon srd. Translations French surnom English nickname Spanish apodo Italian epíteto, nomìgnolo German Schimpfname, Spitzname.

«« Search again